کد مطلب:28574 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102
ابن ابی الحدید به تفصیل از این سیاست دفاع كرده است و ما مطالب مهم آن را ذكر می كنیم: ابن ابی الحدید، در ابتدا با استناد به مدارك و منابع تاریخی استدلال می كند كه معاویه، در هیچ شرایطی با علی علیه السلام بیعت نمی كرد.سپس به مبانی دینی امام علیه السلام در نصب و عزل ها اشاره می كند و در خاتمه، طی نقل تحلیلی متین از دانشمندی به نام ابن سنان، روشن می سازد كه اصولاً ابقای معاویه در شرایطی كه پس از عثمان، مردم با امام علیه السلام بیعت كردند، ممكن نبود و موجب می شد ایشان در آغاز حكومت، با فضایی مواجه شود كه عثمان در انتهای حكومت بدان رسید.[2].
براساس مبانی سیاست های امام علیه السلام در اداره نظام اسلامی- كه شرح آن گذشت-،[1] به سادگی می توان به این گونه پرسش ها پاسخ داد؛ امّا در خصوص این سیاست، نكات مهمّی وجود دارد كه در این جا باید بدان اشاره شود.
ابقای معاویه به بیعتش نمی انجامید
ابقای معاویه، حكومت مركزی را متزلزل می كرد
ناسازگاری ابقای معاویه با مبانی سیاسی امام